naomi-ghana.reismee.nl

Family!

Meer dan de hoogste tijd voor een nieuwe blog! Nu het weer kan want de site heeft er ook nog tijdelijk uitgelegen, gelukkig zijn mijn verhaaltjes, correctie verhalen niet verloren gegaan ;)

Inmiddels alweer 1,5 week geleden dat ik opnieuw afscheid heb moeten nemen van mama, Dagmar en Leander. Maaaar na echt een superleuke en heerlijke vakantie samen!

Ik ben blij dat ik de keuze heb gemaakt om ze zelf op te gaan halen in Accra (toen onder het motto, ik wil geen nachtje samen missen) want pas rond 11uur ’s avonds kwamen ze (bepakt met hun alle bagage, o.a. groot gedeelte pour moi, thanks thanks) aangelopen. Ik had het hotel in Accra gevraagd om alvast een taxi te sturen, leek me wel zo gemakkelijk, want gelijk al die taxi- chauffeurs die op je af stuiven ‘taxi-taxi’ and ‘where are you going’ is niet echt ontspannen aankomen. Maar daar moesten we helaas toch aan geloven want de taxi kwam niet opdagen, in Accra waren grote problemen met de brandstof. Omdat op maandag de prijzen omhoog gingen, vulden de benzinestations hun tanken niet meer bij. Als ze wachten tot maandag konden ze er namelijk mooi meer verdienen. De problemen waren te zien want overal stonden hele rijen taxi’s te wachten bij de tankstations waar nog wel wat te halen viel. Gelukkig is het ons nog wel gelukt om vrij ontspannen een taxi te regelen maar ik was blij dat ik er was om te helpen.

De volgende dagen in Tamale hadden we gelijk een boordevol programma (mijn schuld). Heb ze behoorlijk afgemat, oeps. Ze hebben mijn woonplek gezien, mijn lievelieve Willie ontmoet en kennisgemaakt met de mensen in de buurt. We hebben stroopwafels uitgedeeld, vielen in de smaak maar de eerste blikken; ‘kan ik dat eten..?’ Uhuu. Ook heb ik met mama en Dagmar op de fiets wat kinderen van het project bezocht. Dit ging natuurlijk gecombineerd met bezoek aan de fietsenmaker ivm lekke band. Leander had de ochtend lekker vrij genomen. Na de 3 daagse ´excursie´ in Tamale zijn we doorgereisd naar Mole, jaaa per trotro. En dit moet even vermeld worden: Leander heeft ’t allemaal bijzonder goed ‘ondergaan’. Ik was er namelijk beetje bang voor dat ie het helemaal niets zou vinden maar ik ben onder de indruk; de trotro, de markt, het geroep, het eten, de minder luxe sanitaire voorzieningen etc. Maaaar, Rein en Suus, ze hadden dan ook geen piesende geit bovenop de trotro ;) Zou ook wel wat schelen hihi.

Vanaf Mole werd het allemaal wat 'chiller' en ook wat meer tijd om echt te chillen. En dat hebben we bij Mole lekker aan het zwembad gedaan, af en toe kwamen de baboons (apen) ons wel even ‘disturben’als ze op eten uit het restaurant uit waren maar dat went ook.. Tijdens de 2e ochtendsafari hadden we geluk en hebben we olifanten gespot. Blijft toch wel erg gaaf!

Ondertussen probeert Willie me trouwens met lieve blikken over te halen om haar binnen te laten in mijn kamer maar heb dr net buiten gezet omdat ze steeds in mijn klamboe hing.. Dus ik probeer er niet voor te zwichten.. Ze is echt een schatje!

Van Mole zijn naar Nkoranza gegaan hebben we ‘hand in hand’ geslapen. Dit is een community waar verstoten kinderen met een verstandelijke beperking wonen. Hier kwam Leander niet uit onder hun gezelschap. Hij heeft de WK- wedstrijd gekeken met een (tot zijn grote vreugde, not, inderdaad speekselverliezend) kind op schoot. De ‘Holland’ sfeer zat er goed in ‘Holland!’ ‘Holland!!’ ging het de hele dag door. De community is erg sfeervolle plek, rustig maar met de achtergrond de geluiden van de kinderen. We zijn ook naar Techiman geweest, waar ik 4 jaar geleden stage heb gelopen samen met Nikki (J). Erg leuk om te laten zien waar we toen woonden en werkten. Ook drankje bij Agyeiwaa hotel gedaan natuurlijk!

Vanuit hier (halverwege het land) door naar het zuiden, naar de kust! Tijd voor nog meer ontspanning; zon, zee, strand, cultuur & geschiedenis! Ho en ik vergeet avontuur: Kakum. De canopy walk over (max) 40m hoge touwbruggen door het (regen)woud. Voor mij inmiddels mijn 3e keer, kan nog steeds niet zeggen dat ik het echt leuk vind maar ik heb wel wat meer van uitzicht gezien en was inderdaad erg mooi. Mama heeft er gelukkig wel erg van genoten!

Over Ko Sa (beach resort) waar we verbleven hoef ik niet veel te vertellen, de foto’s zeggen vast genoeg, mmm! Eén dag hebben we het ‘Dagmar-programma’ gehouden, wat betekend: de hele dag bakken aan het strand ;) Verder hebben we wat uitstapjes gemaakt naar Cape Coast en Elmina.

En op vrijdag helaas weer afscheid genomen, getverderrie wat gaat de tijd toch altijd snel als het leuk is.. Het was even moeilijk maar inmiddels zit er weer helemaal in hier in Tamale en kijk ik terug op 2 KEI leuke weken!

Inmiddels is het ook zeker, ik heb mijn ticket omgeboekt: 15 december vlieg ik samen met Lianne terug naar Nederland, 16 december vroeg in de morgen ben ik er dan weer. Ik kijk al uit naar moment om iedereen weer te zien en de gezellige kerstsfeer mee te maken maar ik heb het hier ook nog erg naar mijn zin. Zeker voor het werk voor het project hebben we die 5 maanden echt nog wel nodig! Maaaar het gaat zeker de goede kant op. Het distributiepunt is geopend! Ook handig: ze hebben eerst de planken in de container gemaakt hebben, vóórdat ze de gaten gedicht hadden en daar kunnen ze nu niet meer bij.. Lianne en ik dachten nog toen ze begonnen, vreemde aanpak, maar wij wilden ons niet teveel moeien ;) Maargoed ze gaan het alsnog proberen, dus we'll see.

Ook de opening van de ‘office hours’ vinden wij wel een uitkomst. Maandag tot donderdag tussen 8-10 (Ghanese tijd 9-11u) kunnen de ouders komen als ze iets willen bespreken, vragen of om de ‘special meal’ of family support te halen. Ze moeten er nu nog op geattendeerd worden, maar dat blijven we niet doen natuurlijk. Ook de tijden worden nog niet helemaal nageleefd, wat soms niet helemaal uitkomt zoals in het weekend of om 7uur ’s morgens al (dat is niet echt ‘mijn’ tijd..). Dat is dan weer een nadeel met het werk naast je deur ;)

Verder is een nieuwe missie de documentatie. Een echt kantoor moet natuurlijk wel duidelijk papierwerk (nee, nog niet digitaal hier) bezitten waar je wat mee kunt. Dus daar gaan we ons nu o.a. ook op richten! Ieder kind in ieder geval een eigen dossier.

Verder ben ik ook helemaal happy met de verandering van het weer. Ik verkondigde vorige keer dat ik dacht dat regenseizoen begonnen was, maar nee hoor, nog steeds niet maar ´it´s coming´!! Ik kan wel eindelijk gewoon kleren aan zonder de moord te stikken van de hitte. Heb zelfs al paar keer een spijkerbroek aan gehad ´s avonds zonder eruit te zweten, mmm. Dat is handig namelijk met de muggen, want die zijn er dan wel weer knetterveel momenteel.

Het is nu vastentijd/Ramadan. Hierdoor verkopen de vrouwen om de hoek ineens kookoo (peperig pap) en koshe (soort hartige oliebollen) ´s avonds, jammie! Dus daar gaan Robert en ik nu eigenlijk altijd eten, ook gezellig, ik hou toch wel van 't avondsfeertje.

Zo het wordt weer een lang verhaal, duurt altijd voor ik weer begin maar dan lijk ik bijna niet meer te stoppen. Maar ik heb nu de serie´Suits´ ontdekt, kan ik (dankzij Wouter, X!) kijken op mijn tablet en ben verslaafd! Dus ik ga lekker suits kijken, haijee!

Hopelijk gaat alles goed met jullie? Nog niet gesmolten hoop ik?

Sterkte met de hitte!!

Liefsssssss.

Reacties

Reacties

Dagmar

Het was zeker een KEI leuke vakantie, dankzij jou gids! :-)

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!