Ha Hollanders,

Terwijl ik jullie een weer eens even zal updaten van de gebeurtenissen hier eet ik lekker een fruitsalade van papaya en mango, die mango’s zijn zo lekker hier..! Ik zal jullie eens zeggen dat ik zelfs hier een beetje op mijn ‘ lijn ‘prober te letten, niet al te serieus maar klein beetje toch wel. Robert zei laatst al dat ik een buikje begon te krijgen (had ik toevallig al..) maar dankjewel. De Ghanese gerechten zul je niet snel terugvinden bij de adviezen van Sonja B: koolhydratenbommen maar het smaakt me goed dus zou best kunnen kloppen. Maar echt de bedoeling is het niet, dus na 8 weken hier probeer beetje te minderen. Een koude alvaro of cola zijn ook heerlijk in deze hitte, dus die gooi ik ook regelmatig achterover. Maar af en toe is het ook echt even nodig! Moet je trouwens nagaan dat ik hier ook nog vrij veel fiets, ‘helling’ op en helling af.. Dus dat heavy food is ook zeker nodig hoor maar misschien niet 2-3 per dag ;) Voor Ghanezen trouwens wel een groot compliment, Robert was zich dan ook van geen schuld bewust. Zeker voor getrouwde vrouwen is het een groot compliment als men zegt dat je dikker/voller geworden bent. Als je afvalt zal daar wel een reden voor zijn.. Bij de bank wordt je als ‘voller’ persoon ook sneller geholpen omdat men ervanuit gaat dat iemand met meer gewicht het goed voor elkaar heeft, ook qua banksaldo.

Voor jullie vast ondenkbaar maar ik spring inmiddels met liefde iedere morgen onder de koude douche. Dit komt dan wel vooral omdat het ‘s nachts zo warm (ik zeg heet) blijft dat je lekker plakkerig wakker wordt. In de namiddag heb ik daarintegen altijd een lekker warme douche, mag van mij ook koud zijn hoor (liever) maar de hitte heeft de tank die ons van water voorziet dan al lekker opgewarmd. Die warme douche van thuis hoef ik dus toch niet te missen!

Gisteren naar het ziekenhuis geweest, er is een meisje van het project die hier wekelijks naar toe gaat voor therapie. Voor ons wel nuttig om de oefeningen eens te zien zodat we die ook met haar kunnen gaan oefenen. Tevens was de dokter hier afgelopen week, het meisje is eind januari ontslagen uit ziekenhuis met verdenking van pulmonal TB/ POTT disease. De ziekte van Pott is wervelkolomtuberculose. Een (ernstige) vorm van tuberculose waarbij TBC bacteriën het wervellichaam en de tussenwervelschijf aantasten, wervelontsteking. Toen het meisje vorige week bij dokter Raffael was bleek zij maar 3 weken medicatie hebben gehad, ipv een lange behandeling met medicatie bij aldus de dokter gewenst is. Bij de fysiotherapie zeiden ze dat POTT disease wel heel onwaarschijnlijk was, en zij verwachten een andere aandoening een CP (cerebral Palsy, hersenverlamming) maar dit meisje heeft eerste 10 jaar van haar leven gewoon kunnen lopen. Eigenlijk wilde de fysiotherapeuten ineens een nieuwe X-ray (spinal). Nou wilde ik toch net haar dossier bekijken dus was inmiddels wel benieuwd naar wat daarin stond voordat we hup een nieuwe foto gaan maken, terwijl dat meisje al een aantal weken bij de fysiotherapie. Ze gingen geloof ik nu pas nadenken over de oorzaak van haar beperking. Goed na wat heen en weer gestuur (hoort erbij hier..) hadden we dan uiteindelijk haar dossier. Nou verdenking bleef inderdaad gedurende hele dossier pulm TB/POTT disease, met een intraveneuze anti-biotica kuur en paracetamol. Een X-ray spinal was al keer gemaakt, er stond ook beschreven dat de dokter deze met een specialist wilde bespreken. Hierna had hij netjes opgeschreven dat hij de specialist op een middag had geprobeerd te zoeken op de OPD maar dat deze er niet was. Hierna niets meer over de X-ray en paar dagen later mocht ze naar huis met fysiotherapie en een controle over 2 maanden.. Duidelijk. En zo kwamen me er meer casussen ten ore. Het is interessant om me op deze manier te verdiepen in de casussen, maar beetje frustrerend ookwel, behoorlijk wat ‘half’ werk. Binnenkort gaat dit meisje op controle gaan bij de dokter dus ben benieuwd, ik ga zeker proberen mee te gaan.

Vorige week woensdag en donderdag was dr Raffael in Tamale om de kinderen van project te zien en andere patienten uit (en van rondom) Tamale. Moet zeggen dat was behoorlijke indruk gemaakt heeft die dag, bijv een nog jonge vrouw van 30 die langzaam steeds beperkter is geraakt, toen ze 19 was wilde haar linkerbeen niet meer goed mee en inmiddels heeft ze vrijwel geen kracht in beiden benen. Aangepaste schoenen heeft ze (nog) niet en hierom sleept ze de hele tijd met haar met name rechtervoet over de grond. Haar familie heeft al hun geld al geinvesteerd om erachter te komen wat de oorzaak van haar beperking is maar nog steeds zonder resultaat, inmiddels is er nauwelijks geld meer en raakt zij meer en meer beperkt. De gezondheidszorg is duur en vele kunnen niet betalen. Zo wordt je je ineens wel weer bewust van de enorme mogelijkheden in Europa en de goedheid van mijn ‘normale’ leventje in Nederland..

Vanmorgen (inmiddels gistermorgen) zoals eigenlijk iedere dinsdag een meeting gehad met de onze Ghanese collega’s hier, serieus echt geweldig hoe zij zich inzetten voor project, betrokken zijn bij de kinderen en proberen op welke manier dan ook een oplossing te zoeken! Wilde ik even melden :)

Vandaag heb ik weer lekker wat kinderen bezocht op mijn fietsje. Wilma van G. superleuk dat je echt een bel heb opgestuurd! Helaas nog niet ontvangen, maar was met smart. Zeker nuttig hier, verbaas me er nog steeds over hoe ‘geen’ logica er zit in het weggebruik hier, met name op de ‘fiets/wandelpaden’. Beiden richtingen op een en hetzelfde pad (paden zijn er wel aan beiden kanten hoor), en passeren kan ook via beiden kanten, net wat uitkomt en soms is dat moeilijk te raden. Maar vooral als ik mezelf naar huis laat glijden in de namiddag is bel zeer prettig want niemand kijkt naar links of rechts wanneer ze het pad opstappen, lopen kan ook gerust midden op etc.

Zo, een verhaal wat totaal niet past eigenlijk bij de nieuwe foto’s die ik geplaatst heb haha, die zijn namelijk van afgelopen weekend toen we naar Bolga zijn geweest. Hier hebben we nachtje op het dak van ‘the green house’ geslapen (heeeeeerlijk koel), smoothie’s gedronken, toastie’s en pannekoeken (met kaas!) gegeten en de tongo hills bekeken. Dit met een wel zeeer enthousiaste en vriendelijke gids, NOT en grappige was dat ik voor het eerst in Ghana een evaluatieformulier heb moeten invullen over de tour, we zijn maar gelijk eerlijk geweest. Zaterdagavond een benefitfeestje van ‘nurses on tour’ met lekker eten, muziek en dans.

Nee, ben nog steeds niet beter in het kort houden zie ik haha. Ik vind wel superleuk dat jullie mijn blog lezen!! We zullen het maar wijden aan enthousiasme dat ik het niet korter kan he.

Carnaval ze!! Ga ik serieus missen… Dus drink allemaal een biertje of wijntje voor me!

Liefsssssss