Hooooi,

Daar ben ik weer, heeft even geduurd want ik was even aan het wachten tot het moment dat dit hele gedoe een ‘conclusie’ kreeg zodat ik dit zelf zogezegd een ‘een plekje’ kon geven want op een gegeven moment had ik echt geen idee meer en werd het steeds groter, groter en onduidelijker. Het hele gedoe was nogal van de kern van het probleem afgeraakt geloof ik, maar ook dat kan ik wel verklaren. Ik zal de jullie de details besparen maar wat een puinhoop. Het is ook allemaal niet even netjes ‘gespeeld’ allemaal, maar ook die details zal ik jullie besparen ;) Mijn nieuwe Ghaneze motto is geworden; ‘het is maar net hoe je het (zelf) ziet..’ Dan kun je er namelijk van alles van maken, voor je eigen beleving en onderbouwing van gedrag ;) Het is in ieder geval prettig dat het nu even duidelijk lijkt, hoelang zal dat duren? Dat weet je hier maar nooit..

Ook is Willie verdwenen.. L Sinds (inmiddels) 4 nachten is ze niet thuisgekomen. Waar zou ze zijn? Je hoort hier de raarste verhalen en het schijnt nogal eens voor te komen dat ze katten stelen, ja serieus. Ik weet niet of ik al eens eerder vermeld had op mijn blog maar er zijn hier ook mensen die katten eten.. brr. Ook hond trouwens, aap, ezel, slangen, vleesmuizen, ratten etc. Mr Zack heeft me wel eens gezegd dat als Willie in zijn wijk had gewoond ze haar allang mee hadden genomen, omdat ze goed uitzag. Niet zo klein en dun zoals de meeste katten hier, maar toch echt groot was ze ook nog niet. Maar momenteel jatten ze hier alles (Tamale is crimineel aan het worden) dus.. In ieder geval is het echt ***** want ik was echt gehecht aan haar geraakt, zo’n schatje! Ze geloven hier trouwens ook dat katten spirituele gaven hebben, als ze van een compound (familiehuis) weglopen, betekend dit dat er iemand komt te overlijden. In dat geval komt de kat na de begrafenis wel weer terug. Ik hoop toch niet dat hier zo zal zijn, gezien het feit dat alleen Robert en ik daar wonen. Maar het kan ook de buurman of iemand anders in de buurt zijn zei Nicholas, hm.

Jawel, er is ook leuk nieuws onder de zon! De zon die hier trouwens weer steeds harder begint te schijnen, pf wat een hitte weer. Dat heerlijke zweterige plakweer is weer terug, beetje jammer ;) Niet zo heet als eind februari – maart, maar het doet me er wel aan herinneren. Gelukkig zijn de nachten nog wel koel, dat scheelt, heb je toch nog ‘n moment van afkoeling. Hele geruststelling.

Het is inmiddels ook al weer paar weken dat Benedicta me hier is komen opzoeken, dat was erg gezellig! Ze kwam wel net in de ‘crisisperiode’ dus dat was voor haar iets minder, hoewel ze het knap heeft doorstaan! Als we haar helemaal gek hebben gemaakt met ons gepraat (wat ik me wel kan voorstellen..) heeft ze dat in ieder geval heel knap niet laten merken ;)

We hebben nog even gebruik gemaakt van de neuro-expertise van Benedicta en een voorlichtingsbijeenkomst over epilepsie georganiseerd in Gbullung, een dorp een stukje van Tamale af. We vonden het toch wel opvallend hoe geïnteresseerd mensen waren, dat ze zulke goede vragen stelden etc. Ze leken het in ieder geval wel echt boeiend te vinden. Ik geloof dat het feit dat ‘white skins’ ook epilepsie kunnen hebben de meeste indruk heeft gemaakt..

Uiteindelijk hebben we samen, en samen met Angelique en Lianne, aan het einde van haar verblijf in Ghana nog een paar dagen op KoSa beach doorgebracht, even bijtanken, afleiding en ook nog wat historie& cultuur. Ontzettend vervelend dat kun je je wel voorstellen natuurlijk..

Hierna zijn we met Benedicta terug gereisd naar Accra, die is vanuit daar doorgevlogen naar Oeganda en wij zijn doorgereisd naar de oostkust van Ghana; ten oosten van Accra. Wat een mooie natuur is daar..! Kijk maar eens naar de foto’s. We hebben veel tochtjes op het water gemaakt, ik durfde het toch weer aan Nikki, in zo’n bootje..! Ook een tochtje met de ferry van Ada Foah naar Akuse gemaakt, soort trotro op het water, die regelmatig ‘aanlegt’ (noujaa zo dicht mogelijk in de buurt van de kant komt, maar natte voeten en onderbenen kreeg bijna iedereen nog). Het was weer eens wat anders dan een trotro, erg vlot ging het niet maar het uitzicht was prachtig en je had stuk meer ruimte om je benen etc kwijt te kunnen. Na 7uur op de boot was het wel weer mooi geweest en zijn we per trotro verder gegaan naar Akosombo. In de trotro in gezellig gezelschap van een dronken Ghanese man, die we behoorlijk gekwetst hebben omdat we zijn telefoonnummer niet wilden. In Akosombo hebben we vooral gechilld maar ook ‘de Dam’ bezocht. Daar hebben ze een dam gebouwd en gebruiken ze het water van de Volta (Lake Volta) om stroom op te wekken. Helaas lukt het Ghana nog niet om genoeg stroom te hebben om het hele land van stroom te kunnen voorzien, hierdoor is er altijd een gedeelte van het land de pineut; lights off.

Er is ook een nieuwe vrijwilliger gekomen, Maaike. Dus dat is gezellig! Leuk om te ervaren hoe alle dingen die voor ons zo normaal zijn geworden voor haar nog heel nieuw en verrassend kunnen zijn. Ben bang dat we toch meer aangepast zijn dan we zelf doorhebben..

Op de compound van Lianne is nu ook haar Ghanese zus Asara bevallen, deze keer gelukkig een voorspoedige en goede bevalling van een erg knappe ‘baby girl’. Vrijdag is het naamgevingsfeest, je kunt je na onze vorige ervaring vast wel voorstellen dat we de spanning nu al bijna niet meer aankunnen ;).

Hopelijk gaat met jullie ook alles goed? Bijna tijd weer voor stamppot met rookworst, mm! En lekker Nederlands Sinterklaastijd!

Nogmaals echt super leuk dat jullie nog steeds mijn blog volgen!

Liefs!