Zo, daar ben ik weer. Sorry dat het even duurde, busy busy. Haha nee dat viel ook wel weer mee maar ben toch eigenlijk wel de hele dag in touw (/van huis) tot een uur of 5 soms zelfs later maar altijd voor ‘t donker thuis hoor en dat is zo’n beetje half 7 ;)

Inmiddels is ook dit verhaal al niet meer up to date want heb ik vorige week maandag geschreven, inmiddels alweer een hoop gebeurd maar dat volgt in een nieuw verhaal.

Afgelopen weken zelfs nog een beetje gezusterd. Pamela (of Nina, dat is het Dagbani name) was toch wel even goed ziek. Ze was al paar nachten opgenomen geweest in het lokale ziekenhuis hier in Tamale, waar ze ook werkt. Lag ze met ‘malaria’ tussen de zwangere of pas bevallen vrouwen. Uiteindelijk bleek het toch geen malaria te zijn maar voedselvergiftiging of gastro-enteritis, behandeld met anti-biotica ging het binnen paar dagen toch stukje beter en mocht ze naar huis. Opzich niet verkeerd want de hygiene hier in de ziekenhuizen.. Sowieso heb ik me weer heerlijk verbaasd over de manier waarop hier dingen gaan, ik kan het niet eens uitleggen want sommige dingen zijn me nog steeds niet duidelijk maar uiteindelijk wordt ‘t altijd opgelost en dan laat ik het maar voor wat het is ;) Waar ik me ook weer over verbaasd hebt is de manier waarop ze met het infuus omgaan. Pamela moest regelmatig naar toilet, ze is zelf verloskundige/verpleegkundige in opleiding, maar ze mocht niet met infuus lopen, deze werd de hele tijd afgekoppeld. De infuuslijn sleepte hierdoor welleens over de grond maar werd daarna met al het gemak gewoon weer aangesloten. De verschillende antibiotic a joegen ze er binnen enkele minuten achterelkaar in, om het infuus door te spuiten trekken vloeistof op uit de infuuszak (herinnerde ik me nog wel van Techiman) en ze beweren dat als er lucht in de lijn zit maar je opent het groene/roze/blauwe dopje bovenop dat het er daar uit gaat?

Eenmaal thuis knapte Pamela helaas niet vlot op, veel maagklachten, nauwelijks eten etc dus hebben we dr mee naar prive kliniek hier in Tamale genomen. Daar werd ze opnieuw opgenomen. En natuurlijk werd er ook hier weer eerst op malaria getest.. Eerste verdenking is geloof ik sowieso altijd malaria en als dat het niet is gaan ze verder zoeken ;) Omdat Pamela daar alleen op tweepersoonskamer lag heb ik daar als prive zuster ook 2 nachten geslapen, opzich zeker niet vervelend want er was zelfs airco ;) De verpleegkundigen doen hier niet meer dan nodig, de eerste nacht kwam de verpleegkundige om 4u ‘s nachts binnen ( hop licht vol aan) met de vraag ‘are you still sleeping..?’ uh ja.. Om 6u kwam de poetser, ook hop licht aan. De volgende nacht kwam er helemaal niemand want ‘we sliepen’ zei die. We hadden die nacht de twee bedden tegen elkaar aangezet zodat we onder de klamboe konden slapen. Ik heb het al niet zo op muggen, en muggen in ‘t ziekenhuis vind ik al helemaal vies (malaria-bommetjes voor mijn gevoel). Door de lekkere koelte sliepen we heerlijk, zo lekker zelfs dat we niet door hadden dat Pamela’s infuuslijn was losgeraakt van haar infuus dus het was een mooi bloedbad in bed. Zo kun je zelfs wakker worden in bloed met zuster naast je..

Inmiddels gaat het stuk beter met Nina, na 3e AB kuur, nu was test voor buiktyfus positief. Ze slaapt bij ons in de andere kamer om even goed aan te sterken voor ze terug gaat naar het gastgezin, dus dat vind is gezellig! Antibiotica wordt hier voorgeschreven alsof het snoep is, je kunt cipro, metronidazol etc ook zomaar bij iedere apotheek krijgen zonder recept. Ze hadden het ook bij andere vrijwilliger voorgeschreven die last had van haar borstbeen na val op haar fiets..

Onze ‘stoelgangen ‘ zijn hier trouwens een van de meest besproken onderwerpen. Het is eigenlijk een soort van wonder als je daarover niets te klagen hebt. Bij mij, even afkloppen, eigenlijk nauwelijks problemen dus ik ben lekker bezig geweest met klagen over de hitte. Pf. Zweten, zweten, zweten. Eerder kregen we wel al 2 regenbuien, maar helaas niet helemaal met gewenste resultaat namelijk koelte. Die was er maar heul heul even, als de zon weer doorkwam: boem hitte. Inmiddels hebben we afgelopen zondagavond, nacht en maandagochtend EINDELIJK een echt goede afkoelende regenbui gehad, met flink wat gedonder en bliksem. Gisteren was het daarom een heerlijk koel dagje zonder regen maar met ‘fris’ windje. Zo, dat geeft wel weer even energie! Ik voelde me chronisch overhit inmiddels. Blijkbaar, en ik hoop het echt, zijn we over de ergste hitte heen inmiddels. De regen van maandag heeft in ieder geval wel weer wat hoop gegeven J Inmiddels is de zon trouwens wel weer op volle kracht terug hoor..

Ook met werken voor het project heb ik ‘t nog steeds naar mijn zin! Naast het bezoeken van de kinderen en de wekelijkse meeting, help ik regelmatig Nicholas met wat administratieve dingen. Hoewel ie me laatst vroeg te helpen met iets in excel, mocht ie mij uitleggen dus want daar heb ik geen kaas van gegeten. Het interessant om te zien hoe dingen hier gaan. Haha interessant ja, soms niet helemaal zoals wij zouden verwachten en soms ook moeilijk te begrijpen.. Duurt ook altijd even voor helemaal duidelijk is waarom dingen op die manier gaan zoals ze gaan, de echte reden wordt namelijk heel vaak niet als eerst genoemd..

Al met al nog steeds leuk, uitdagend en verveel ik me niet! Vanmorgen weer meeting gehad met onze ‘fieldworkers’ en echt leuk want we zien verschil met begin! Ieder draagt zijn onderwerpen aan, Nicholas heeft zelfs altijd netjes een lijstje gemaakt. Een van de fieldworkers moet soms beetje ‘gestimuleerd’ worden maar vanmorgen waren Lianne en ik onder de indruk van zijn uitgevoerde activiteiten. Tevens begonnen ze vanmorgen zelf over de verantwoordelijkheid van de ouders van de kinderen zelf voor bepaalde zaken en dat ze dit ook daadwerkelijk met de ouders besproken hadden.

Er kwam me nog iets interessant ten oren. Bij de plek waar we altijd Banku eten was een mevrouw iets aan het verkopen waar wellicht als het echt werkt ookwel een markt voor is in europa, namelijk pillen/crème die mannen of vrouwen innemen/opsmeren voordat wat ze hier noemen ‘seksuel intercourse’ hebben. Op die pillen staat dan bijvoorbeeld een auto, een motor of een huis. Als je deze inneemt en daarna dus seks hebt met je partner dan gaat hij dit voor je kopen. Wie wil?

Verder moest Robert laatst aan zijn eigen vader zijn geboortedatum vertellen, denken/beweren ze heel vaak dat Naomi een Ghanese naam is en denken ze hier (serieus) dat er boven een Rusland een soort van ‘schild’ hangt waardoor wanneer andere bommen op Rusland proberen te gooien, deze afgeketst zullen worden en dus op een ander land terecht komen. Uhuuuu. Verder stinkt de urine van een vrouw wel en van een man niet en is ook de maag van een vrouw groter is dan die van een man. Je komt hier nog hoop echt interessante feitjes te weten zoals je ziet ;). Robert keek laatst een filmpje op zijn telefoon van een vrouw die beviel van een volwassen man (ipv baby) en hij geloofde (ja geloofde het echt!) dan dit echt mogelijk is. Best leuk want zoals je ziet kun je ze vanalles wijsmaken.

Niets is zeker hier maar alles kan, echt alles. Maar ook hier de welbekende problemen met bijv niet goed doorlopen van doucheputje. Ik heb een ontstopper gekocht maar die was zo droog dat die gelijk scheurde dus moet zunig douchen anders overstroomt de boel.

Inmiddels is de fietsbel gearriveerd, jippie! Echt heel erg bedankt Wilma!! Dit is fietsbel 2 trouwens, dus waar die eerste gestrand is..? Bij de andere pakketjes ik eigenlijk nog steeds verwacht wellicht?

Hoe gaat met jullie? Anything new? Lente gearriveerd? De zomertijd is er in ieder geval al he!

Liefsssss