Zo deze keer zal ik jullie lieve lezers niet zolang laten wachten. Allereerst wil ik maar even kwijt dat ik echt super leuk vind dat jullie mijn blog nog steeds volgen! Ook af en toe is meer dan voldoende hoor ;)

De overheerlijke vakantie is alweer 2 weken geleden en we zitten er weer helemaal in hier. Ik wilde typen vol energie maar dat geldt vooral voor geestelijk want lichamelijk werkt de hitte helaas wat tegen.

Het is enige tijd wel weer goed te hebben geweest maar afgelopen week is het weer terrorheet, pf. Zweet-zweet-zweet, mmm. Vanaf een uur of 4 koelt het wel goed af maar de nachten zijn dan weer verrassend heet, bietje jammer want vind zo lekker om onder mijn dekentje (lap) te kruipen maar die raak ik alleen aan om het zweet van mijn voorhoofd mee af te vegen. Lekker hé haha. En niet alleen wij smeken om regen ook de Ghanezen, vooral de Ghanese boeren hebben de regen echt hard nodig want als niet snel gaat regenen mislukt de oogst. Dat betekend voor vele ook minder te eten.. So let’s pray! Nu is het vandaag wel stukje koeler en veel wolken, ook wat donkere ertussen, dus hopelijk..

Verder hebben Robert en ik er een nieuw huisgenootje bij. Bij Lianne op de compound zijn een tijdje terug jonge katjes gebeuren, jupp ik was gelijk verkocht, zo schattiggg! Maar toen dacht ik aan alle verantwoordelijkheden van zo’n huisdier en dat ik hier natuurlijk wel vrij lang maar niet voor eeuwig blijf, twijfelde ik. Maar hier blijkt het hebben van een kat als ‘huisdier’ toch op andere manier verantwoordelijk dan in Nederland. Ze hebben hier geen kattenvoer, geen kattenbak, ook geen dierenarts (geloof ik). De kat eet ‘wat de pot schaft’ en ze leven vooral buiten. Robert vond het ook een leuk idee dus toen was ik om natuurlijk. Ik mijn oog al laten vallen op een kitten, ik had ‘m zelfs al een naam gegeven: poesie Jackson. Hier noemen ze jonge katjes namelijk: ‘poessies/pussy’s’. Toen Pamela en ik dit tijdje geleden hoorde werkte dat natuurlijk beetje op onze lachspieren. Helaas is Jackson net op de dag dat ik ‘m kwam halen overleden, waarschijnlijk onder de deur terecht gekomen, gerum! Rein als we ’n kat gaan nemen in Tiburg vernoemen we ‘m naar Jackson goed? Nu ben ik met Willie thuis gekomen. Een schatje! Inclusief van die grote onschuldig kittenogen. Net onder het typen maar even gepauzeerd omdat ze aan mijn deur om beetje aandacht stond te vragen, kan ik niet niet aan toe geven en ze doet het verder heel goed. Ze speelt in de tuin of ligt lekker te chillen in onze koele en iets donkere douche/toiletgang. Terwijl ik buiten mijn boekje zat te lezen en Wilie naast me op de strijkplank (uhu die hebben we dan weer wel, wordt alleen niet gebruikt om te strijken..) te tukken kwam Robert al kerkliederend zingend thuis. Wel schattig om te zien hoe die voor Willie zorgt, heeft zelf een heel eethuisje voor haar gebouwd gistermiddag. Ik wilde gewoon wat stenen neerleggen zodat haar eten niet in het gras staat maar hij ging er gelijk heel huisje voor bouwen. Hij noemt haar ‘our daughter’ hmm. Maar ik vind persoonlijk wel prettig dat ie nu ook onze dochter nauwlettend in de gaten kan houden, is de aandacht wat verdeeld ;)

Willie eet goed, visjes, ei, brood, melk etc dus hopelijk wordt ze snel groot en kan ze indruk maken op de ratten hier op terrein. Ik wist dat ze er zaten maar verder dan 1x echt eentje gezien was het niet gekomen. Tot ik afgelopen woensdag niet lekker was natuurlijk, misselijk etc en we ook nog lights out hadden en ’t natuurlijk al donker was. Ik hop naar de WC, wat spot ik met mijn zaklicht in die gang, gadverdamme een rat. Die schoot snel weg achter een plaat. Robert natuurlijk niet thuis en ik moest écht naar de WC brr. Toen ik weer uit de WC zat ie aan het einde ervan, ‘gelukkig’ vluchtte die toen wel snel naar boven het ‘dak’ op en dat ie daar maar blijft ;) Hierna gelukkig geen meer gezien hoor maar kijk tegenwoordig wel eerst voor ik die gang in ga.

Wat werk betreft lijkt het erop dat we nu grotere stappen in 1x kunnen gaan zetten ipv bjella bjella. Father D, de chairman van project, is terug van zijn leave naar Ierland. Vorige week vrijdag al officiële boardmeeting gehad en toen merkte ik al dat ik toch wel erg prettig vind dat er weer wat Europese spirit bij is. Knopen worden vlot doorgehakt, vergadering korter en bondiger (niet eerst hele notulen van vorige vergadering hardop voorlezen, punt voor punt bespreken en dan pas nieuwe punten aan bod laten komen..) I like it! Zo gaan we morgen beginnen met uitruimen van containers die hier op terrein staan zodat we deze ‘opslagplekken’ voor andere doeleinden kunnen gaan gebruiken. De ruimtes staan nu nog vol met oude spullen en dikke laag stof maar daar kunnen we zeker wat mee! Ik zag gistermiddag wel de enorme spinnenwebben in de container waar we morgen aan gaan beginnen dus ik doe mijn deur goed dicht voor het geval ze hierheen vluchten, brr.

Robert heeft nu trouwens dat number van the police ‘every breathe you take,.. I’ll be watching you’ als ringtone..

Ik ga proberen om te ruilen met het weer, jullie hebben genoeg regen gehad hoorde ik, wij genoeg zon dus lijkt me fair nu te ruilen niet dan?

XXXX